çıxma

çıxma
1
сущ. от глаг. çıxmaq 1:
1. выход (уход откуда-л., оставление пределов чего-л.; выезд; появление где-л.). Şəhərdən çıxma выезд из города, respublikadan kənara çıxma выезд за пределы республики, evdən çıxma выход из дома, küçəyə çıxma выход на улицу, işə çıxma выход на работу, çıxma imkanı возможность выхода, çıxmağa (çıxmağına) icazə vermək kimə (kimin, nəyin) разрешить выход (выезд) кого, чего; çıxmağı qadağan etmək kimə, nəyə запретить выход (выезд) кому, чему, çıxmağına mane olmaq kimin, nəyin мешать выходу (выезду) кого, чего
2. восход:
1) появление над горизонтом. Günəşin çıxması восход солнца
2) восхождение. Zirvəyə çıxma восход (восхождение) на вершину
3. вылезание откуда-л.
4. залезание (взбирание, подъём куда-л.). Ağaca çıxma залезание на дерево
5. прорезывание, прорезание. Körpənin süd dişlərinin çıxması прорезывание молочных зубов у младенца
6. убывание, убытие, выбывание, выбытие из состава чего-л. вследствие увольнения, отпуска и т.п.; уход; снятие (с учета). Tərkibindən çıxma nəyin выбытие из состава чего, uçotdan çıxma снятие с учета, təqaüdə çıxma уход (выход) на пенсию
7. выступление:
1) выход, отправление (в поход, в путь). Səfərə (yürüşə) çıxma выступление в поход, mövqeyə çıxma(q) haqqında əmr приказ о выступлении на позицию
2) публичное высказывание, выражение своего мнения, отношения к кому-л., чему-л. Köhnə adətlərə qarşı çıxma выступление против старых обычаев
2
сущ. от глаг. çıxmaq 2
1. вычет (удержание какой-л. суммы из денег, предназначенных к выдаче). Maaşdan çıxma вычет чего-л. из зарплаты
2. вычитание (обратное сложению математическое действие, посредством которого из двух чисел или величин получается третье, которое, будучи сложенным со вторым, даёт первое). Çıxma işarəsi знак вычитания (–), çıxmaya aid məsələ задача на вычитание

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Полезное


Смотреть что такое "çıxma" в других словарях:

  • çıxma — 1. «Çıxmaq»dan f. is. Yarməmmədin otaqdan çıxması ilə sarı qovluğu qoltuğuna vurub qayıtması bir oldu. M. İ.. 2. Doğma, doğuş, tülu. Ayın çıxması. – Mən sevirəm səhərlər; Günəşin çıxmasını. N. Xəzri. 3. riyaz. Nəticə almaq üçün bir ədədi (rəqəmi) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • üzəçıxma — is. etnoqr. Təzəgəlinin öz ərinin qohumları ilə ilk görüşü …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xüruc — ə. 1) çıxma, çölə çıxma, dişarı çıxma; 2) üsyan etmə, qarşı çıxma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • xüruc — is. <ər.> klas. Çıxma, bayıra çıxma. Xüruc etmək – çıxmaq. . . o İskəndər Rumi idi ki, Məqduniyyə adlı ufaq bir ölkədən xüruc eləmişdi və gəlmişdi Əcəm ölkəsindəki bütün atəşgədələri dağıtmışdı. . Ə. M.. // Zühur etmə, zahir olma, ortaya… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • iflas — ə. 1) sınıq çıxma, müflis olma; 2) m. puça çıxma; əsassızlıq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • irtidad — ə. 1) dönmə, üz döndərmə; 2) dindən çıxma, dinə əks çıxma; mürtədlik …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • tülu’ — ə. 1) doğma, çıxma (Günəş və Ay haqqında); 2) üzə çıxma, aşkar olma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • bəraət — is. <ər.> hüq. Təmizə çıxma; günahsız, təqsirsiz olduğu meydana çıxma; müqəssirin günahsız olduğunu, cəzaya layiq olmadığını etiraf edən məhkəmə qərarı. Məhkəmə bəraət hökmünü çıxardı. Bəraət qazanmaq – günahsız, təqsirsiz olduğu meydana… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çıxış — is. 1. Çıxmaq işi, çıxma. Vasya teztez bayıra çıxıb, yenə qayıdırdı. Susanna bu çıxışın papiros çəkmək üçün olduğunu duyub dedi. . M. S. O.. 2. Çıxmaq üçün qapı, yol və s. ; çıxacaq (giriş əksi). Çıxışda gözləmək. – <Usta> . . Tahiri yenə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ricət — is. <ər.> 1. Geriyə dönmə, qayıtma, gəldiyi yerə tərəf hərəkət; əvvəlki yerə qayıtma; geri çəkilmə. . . Siyasi mübarizədə yeni qüvvələr toplamaq üçün müvəqqəti ricət ən ağıllı bir üsuldur. M. S. O.. <Qoca:> Assuriya, Midiya, Elam və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tülu — is. <ər.> 1. Doğma, çıxma, zühur etmə (Günəş haqqında). Tülu etmək (eyləmək) – doğmaq, çıxmaq, zühur etmək (Günəş). Gün tülu etdi üfüqdən, yerə taban gəliri. H. x.. Gün tülu etdi, ucaldı fələkə; Ufacıq biz demə yatdıq bu gecə! Ə. N.. // Dan …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»